Automatyczne nawodnienia ogrodu.

Korzyści z automatycznego nawadniania to oszczędność naszej energii i czasu, zmniejszenie zużycia wody (o 20-50 proc.) i gwarancja optymalnego wykorzystywania jej przez rośliny – z powodu ich systematycznego nawadniania oraz dopasowania ilości wody do potrzeb konkretnych gatunków. Dzięki temu są one mocniejsze i mniej narażone na ataki chorób (szczególnie grzybowych) i szkodników.
Kiedy systemem zarządza automatyczny sterownik, nie trzeba pamiętać o podlewaniu – uruchomi się ono samoczynnie. O instalacji systemu automatycznego podlewania ogrodu możemy pomyśleć już przed założeniem ogrodu. Dysponując jego projektem z informacją o konkretnych nasadzeniach, znając wydajność i ciśnienie pompy lub wody w wodociągu (zależy, skąd zamierzamy czerpać wodę), a także mając wiedzę o rodzaju i przepuszczalności podłoża, ustala się rozmieszczenie zraszaczy, liczbę niezależnych linii nawadniających, a także średnicę i długość rur. Warto pamiętać, że urządzenia nawadniające należy tak zamontować, by odległości między nimi były nieco mniejsze niż ich zasięgi zraszania (zraszane powierzchnie powinny trochę na siebie zachodzić).

Instalacja nawadniająca to dość kosztowna inwestycja, można jednak zacząć od wersji podstawowej i stopniowo ją rozbudowywać, w miarę zagospodarowywania ogrodu.

W skład systemu wchodzą:

studzienka rozdzielcza skrywająca „baterię” elektrozaworów ukrytych w specjalnej skrzynce;
linie nawadniające doprowadzajace wodę do zraszaczy i linii kroplujących;
różnego rodzaju zraszacze o odpowiednim wydatku wody i zasięgu oraz linie kroplujące;
sterownik;
czujniki deszczu i wilgotności podłoża.